11 juli 2023: Nykroppa - Högbersfältet

Allereerst even de tussenstand van gisterenavond met betrekking tot ticket to ride: 2-0 voor mij💪.
Terwijl ik dit schrijf moet ik meteen aan mijn schoonvader denken. Die hield ook altijd een soort van reisdagboek bij en daarin stond ook altijd de tussenstand van de yahtzee competitie😍.

We hebben vanmorgen heerlijk rustig aan  gedaan, ik heb zelfs tot 09.30u geslapen! Dat is echt een unicum!
Na het ontbijt vertrekken Dave en ik om wat meer van de omgeving te gaan bekijken. Lars blijft nog even chillen en gaat later het bos weer in.

Het is een stuk koeler, 17,5 °C en bewolkt maar we vinden dat niet erg.
Allereerst vekennen we het dorpje Nykroppa wat niet veel voostelt mar we vinden een leuk grindweggetje die we oprijden  voor de zekerheid checken we nog even google maps of dit wel een weg is maar dat is zo. Na zo'n 10 km komt dit weggetje weer op een normale weg uit.

Het is hier prachtig en we genieten enorm van de omgeving. We stoppen een paar keer om te genieten van de natuur, de stilte en om foto's te maken van de lupines die hier bijna overal groeien.

Ik heb dit jaar voor het eerst zelf lupines gezaaid en toen net voordat we op vakantie gingen, bloeide deze🤩.

Het weggetje wordt smaller en smaller en ook slechter. De onderkant van de auto raakt regelmatig de weg. Jeetje dit is wel spannend! De parkeersensoren blijven maar piepen doordat de weg zo smal is en er veel begroeing is.
We checken nogmaals google maps. We moeten nog 1/3 ongeveer en keren is geen optie dus we rijden voorzichtig door.

Totdat we bij een bruggetje komen... ik kan niet eens uitstappen zo smal is het. Dave stapt wel uit om de brug te checken. Als hij een beetje springt op die brug, beweegt de hele brug.
Ik bedenk me allerlei scenarios en check mijn telefoon... geen bereik...
Pfff... wat een avontuur!

Dave komt terug naar de auto. Ik vraag voorzichtig "En nu?"
Ik ben zo bang dat hij gaat zeggen dat er maar 1 mogelijkheid is en dat we die brug over moeten. Gelukkig zegt hij: "de ene mogelijkheid is in z'n achteruit terug'  dus dat doen we. De parkeersensoren draaien overuren door alle struiken en bomen, maar uiteindelijk kan Dave de auto draaien en komen we op een weer betere weg💪.

We stoppen even om de auto te checken en even bij te komen van ons avontuur🤣!

We rijden hierna richting Gammalkroppa en stoppen hier ook een paar keer om te genieten van de natuur en stilte. We zijn meer dan 1,5 uur onderweg en zijn 2 auto's en 1 fietser tegen gekomen. Het is echt fantastisch!
Terwijl Dave staat te plassen, ziet hij een wilde aardbei! Echt helemaal te gek!

We zien langs de weg een bordje met 'Loppis' (kringloop) en we zijn helemaal blij en stoppen natuurlijk meteen. Maar helaas, ze zijn gesloten!

We maken een mooie wandeling in het natuurreservaat Högbergsfältet, waar je de sporen van de mijnbouw van vroeger nog kunt zien. Je hebt een prachtig uitzicht vanaf Högberget naar beneden over de open landbouwgrond en het meer Yngen.
Het is een prachtige wandeling en we genieten er echt enorm van! Het is overal zo stil en dat vinden we echt heel fijn. We hebben de wandeling wel iets ingekort omdat het steeds harder ging regenen.

Terwijl we daar wandelen belt Lars ons dat hij in het bos is en dat hij bereik heeft. Vanmorgen had ik hem gevraagd dat even te checken en ons even zijn locatie te sturen. Gewoon voor de zekerheid.

Op de terugweg rijden we nog even langs de supermarkt. Morgen wordt het slecht weer dus nu we de boodschappen weer gedaan hebben, kunnen we als we willen, een pyjama dag houden.

Als we weer in ons huisje zijn, schijnt de zon weer volop en drinken we lekker een biertje in de tuin. Ik lees een boek en Dave de krant op de tablet.

Rond 18.15u komt ook Lars thuis en die maakt meteen een vuurtje zodat straks het vlees op de bbq kan. Dave stookt de terraskachel lekket aan en ik maak een lekkere salade. Terwijl ik in de keuken bezig ben en ik naar buiten kijk, dwalen mijn gedachten af naar mijn oma.

Ze zou vandag 98 jaar geworden zijn. Ik kijk even naar boven en denk dat ze me altijd beloofde 104 jaar te worden. Dat is niet gelukt maar ik voel haar aanwezigheid heel vaak. Mijn oma was een geweldige vrouw die nog dagelijks gemist wordt door velen. Ik had het daar laatst over met mijn nichtje. Als je na zoveel jaar nog zo intens gemist wordt, dan heb je het goed gedaan. En dat heeft ze zeker❤️. Ik glimlach naar boven en wens haar in stilte een fijne verjaardag en ik vraag haar daarboven voor alle lieve mensen te zorgen die we hier moeten missen❤️. Ik veeg de tranen van mijn wangen, als Dave de keuken in komt lopen om te vragen of hij wat kan doen.

Het is bewolkt en rond de 17°C maar we eten heerlijk buiten. Tijdens het eten vertellen we elkaar hoe onze dag was en we concluderen dat we alle 3 genoten hebben.

De mannen zitten nog lekker buiten bij het vuur. Ik hang lekker op de bank terwijl ik deze blog schrijf.  Misschien dat Dave straks nog een spelletje Ticket to ride durft te spelen🤪, zo niet dan ga ik lekker een boek lezen.