2022-07-22 Dag 17: Santa Clarita - Laughlin
23 juli 2022 - Fort Mohave, Arizona, Verenigde Staten
Vanmorgen heerlijk ontbeten in het hotel en daarna onze spullen weer ingepakt.
Allereest naar de Wallmmart om heel veel water in te slaan (thanks voor de tip, Joost!) Want we hebben vandaag een lange autorit voor de boeg van 4,5 uur door de woestijn.
We slapen vannacht in een prachtig resort in Laughlin met supermooi zwembad én privéstrand aan de Colorado river. Er is ook een casino, speelhal voor Lars, bioscoop en 7 restaurants. Dit hotel was erg betaalbaar hoor en ik begrijp nu misschien wel waarom. Ik keek vanmorgen op de weersverwachting voor deze plaats en het wordt vandaag 47°C daar🤣.
Maar goed, we vonden het te ver om in 1x door te rijden naar Flagstaff waar vandaan we de Grand Canyon gaan bezoeken dus wilden echt een tussenstop. Kunnen we alvast "wennen" aan deze absurt hoge temperatuur want in Las Vegas zal het ook wel zoiets zijn.
Maar goed, we hebben dus flink veel water ingeslagen en zijn met volle tank rond 10.45 uur vertokken. Voor het raam van Lars hang ik een theedoek zoals mijn moeder vroeger altijd deed. Een andere theedoek leg ik over de armleuning die tussen Dave en mij in zit zodat we hier niet zo aan plakken. We zijn er dus helemaal klaar voor!
Al vrij snel zien we de temperatuur oplopen in het display van de auto tot 103°F.
We hebben even een echtelijke ruzie met Tommy🤣 (niet met elkaar💪) en we nemen daardoor een iets andere route dan Tommy aanvankelijk aangegeven had. Inmiddels is Tommy weer vergeven gelukkig🙏 en rijden we op de "58" richting Barstow.
In de verte zien we heuvels, naast ons groeien wat struikjes en we zien meerdere bekende 'Yuvca Brevifolia' (beter bekend als Joshua Trees). Super leuk!
We stoppen even voor een sanitaire stop, we krijgen gewoon kippenvel van de warmte! Dat krijgen we ook vaak bij een opgieting in de sauna, heel gek gevoel is dat.
Het is mijn beurt om de eerste miles op Amerikaanse bodem te maken.
Als ik nog maar net achter het stuur zit, klinkt Henk Wijngaard door de boxen en ik ga terug naar mijn jeugd. Ik denk aan aan alle lange en warme autoritten (zonder airco) die we gemaakt hebben met onze caravan achter ons aan. Het cassettebandje van Henk Wijngaard werd grijs gedraaid tijdens onze vakanties, weg naar de meest fantastische vakantiebestemmingen in Europa. Ik denk aan hoe ik ruzie maakte op de achterbank met mijn broer; wie er midden in mocht zitten, wie aan de beurt was het casettebandje te kiezen, welke kant de ramen open mochten enzovoorts. Ik lach er nu om en denk er met hele warme gevoelens terug op alle mooie vakanties die we gehad hebben.
We rijden verder en het landschap wordt steeds mooier. Ik had gelezen dat deze rit heel erg saai zou zijn maar we vinden het eigenlijk wel heel erg mooi. We hadden alle 3 een andere voorstelling van de woestijn. We hadden meer zandvlaktes verwacht dus zijn positief verrast.
We zien stukken waar het landschap zwart kleurt door het zwarte gesteente. Wij vragen ons af watvoor gesteente het is en vragen het Lars. Hij denkt dat het oud asfalt is🤣. Later zien we een bordje met "lava dich" dus we gaan er maar van uit dat het lavagesteente is maar zijn er niet zeker van.
Als ik naast een vrachtwagen rijd, klinkt een enorme knal! We schrikken ons een ongeluk. Ik ben blij dat ik onze auto op de weg houd en begin te lachen van de zenuwen (nogal een rare tik van mij🤣). We denken dat die vrachtwagen een klapband kreeg.
Rond 14.30u stoppen we weer voor een sanitaire stop en hopen we te kunnen lunchen maar helaas.... we komen niets tegen dus Dave en Lars nemen maar een muffin als lunch. Het is inmiddels 113°F dus snel weer de auto in waar de airco lekker zijn werk doet.
We rijden weer verder, we moeten nog een uur rijden naar ons hotel. We verbreken inmiddels ons record van 116°F want we tikken "lekker" de 120°F aan. Dat is 48,8 °C🥵.
Lars vraagt bezorgd of we de koffers met deze temperaturen uit de auto moeten halen.
We gaan de snelweg af richting Laughlin en zien groene velden met akkerbouw. Het zal niet makkelijk zijn om hier iets te laten groeien!
We zijn inmiddels aangekomen in Nevada✅️ en de verte zien we ons resort voor komende nacht liggen. Het is nu 121°F (49,4°C!!!!!!l). Hoe gaan we dit overleven vraag ik me af?
Inmiddels is het hier 18.45u en is de temperatuur gedaald naar 47°C. Niet dat we het verschil voelen🤣. We hebben onze spullen op de kamer gezet, onze zwemkleding aan gedaan en zijn naar het zwembad gegaan. Daar zijn we eigenlijk nauwelijks uitgekomen. Het was, ondanks de hitte, goed uit te houden en we hebben echt genoten.
Het hotel is prachtig (en ze hebben goede airco🙏). We halen straks een broodje bij de subway (die zit dus gewoon in het hotel) en lopen dan naar het privéstrandje aan de Colorado rivier. We hebben geen zin om te gaan dineren.
Het is inmiddels 20.30u en we zijn in onze hotelkamer om ons op te frissen. We hebben een heerlijk broodje gegeten aan de rivier.
Het water van de rivier was echt ongelofelijk koud maar wel lekker. Alleen jammer dat Dave meteen een mega grote vis aanwees waardoor ik niet meer verder dan mijn knieen durfde😹.
Dave gaat zo een gokje wagen dus misschien blijven we nog wel een paar weekjes extra😅. Het is trouwens ongelofelijk maar er mag gerookt worden in het casino terwijl je in heel Californië nergens mag roken. Ik vond het echt een gek gezicht!
Het is nu mijn beurt om onder de douche te gaan dus tot morgen!
Lang leve de airco!
Is Dave al helemaal platzak 🤪 of hebben jullie nog genoeg over om de vakantie door te komen....moeten we een crowd funding opzetten ? 😉
Veel plezier nog 😘😘😘