2022-08-04 Dag 30: Santa Cruz - San Francisco

We zijn vanmorgen lekker rustig op gestaan en hebben ons hotel, na het ontbijt, verlaten.
We zijn er een beetje stilletjes van.
Onze reis, waar we zo lang naar toe geleefd hebben en waar we zo ontzettend van genoten hebben, zit er op.
We pakken voor de laatste keer onze spullen in en checken uit. Het is zo gek dat het voorbij is.

In stilte rijden we in een uur naar het vliegveld. We laten onze koelbox gevuld met kleding en etenswaren bij een plek achter waar een dakloze 'woont'. Hij/zij is niet in de buurt maar het komt vast goed terrecht.

We zijn om 11.00u op het vliegveld om onze auto in te leveren. Alles gaat eigenlijk heel voorspoedig.

Rond 12.15u zijn we door beveiliging en duoane en zoeken een plek om lekker te relaxen.onze vlucht is 1 uur vertraagd (dat wisten we al) en we genieten alle drie op onze eigen manier.

Dave leest voor het eerst in 4 weken de Telegraaf op de tablet, Lars kijkt filmpjes en heeft contact met zijn brandweervrienden en ik kijk heerlijk 2 afleveringen van Virgin River🤩.

Maar ik sluit ook even mijn ogen en denk aan alles wat we meegemaakt hebben. En ik denk aan de mooie woorden die Joost me vorige week schreef over onze reis:

"Je komt gewoon weer terug in je veilige haven met koffers vol fijne, dierbare, mooie , waardevolle en ook sommige minder prettige herinneringen…..
Als je reist maak je weer nieuwe hoofdstukken aan, in het boek wat jullie leven heet".

Ik vond dat zo mooi gezegd. Want ja, we nemen inderdaad een hele volle koffer mee naar huis. En nu ik dit schrijf, raak ik geëmotioneerd.

Afgelopen 4 weken waren in 1 woord fantastisch. Wat hebben we genoten. Wat hebben we veel gedaan. Maar wat het belangrijkste is: we hebben dit met elkaar gedaan in goede gezondheid, met zoveel liefde en respect naar en met elkaar.
En daar ben ik zo ontzettend dankbaar voor.

Dankbaar dat mijn schoonouders Dave geld nalieten zodat we deze reis konden maken.

Dankbaar dat we, nadat Dave zijn stents gekregen had, toch op reis konden.

Dankbaar dat we zo'n fijn gezin zijn.

Maar ook dankbaar dat we nu, met een grote koffer vol herrinneringen, weer naar huis gaan. Naar ons heerlijke huis met ons eigen bed, onze tuin en onze konijntjes.