2022-07-24 Dag 19: Grand Canyon South Rim

Vandaag is het dan (eindelijk) zo ver: we gaan naar de Grand Canyon!!!! We vertrekken om 9u vanuit ons hotel in Flagstaff. Het is halfbewolkt en 77°F.

De wolken verdwijnen hoe dichter we bij de Grand Canyon komen. We verbazen ons hoe vlak de weg is naar de Grand Canyon. We hadden eigenlijk heel veel bergen verwacht.

We komen om 10.30u het park in rijden, het is inmiddels 82°F.

We parkeren bij parking lot D in Village en lopen naar de halte van de (rode) shuttle bus. We zien hier voor de eerste keer de canyon en de tranen springen in mijn ogen. De foto's zijn mooi, maar de werekelijkheid is echt adembenemend en overweldigend! Het is niet in woorden te beschrijven!

We moeten even een kwartiertje wachten op de shuttle bus. We horen sinds lange tijd mensen Nederlands spreken, want we zijn nog maar 3 Nederlandse families tegen gekomen tijdens onze reis tot nu toe.

We stappen uit bij Trailview Overlook, Maricopa point, Hopi Point, The Abyss, Pima Point en Hermits Rest.

We maken natuurlijk veel foto's maar die laten niet zien wat wij zien. Het is zo bijzonder! Dus nemen we écht de tijd om te kijken en niet alleen foto's te maken. We verbazen ons erover dat het uitzicht over de Canyon bij ieder uitzichtpunt toch weer anders is.

We eten natuurlijk een "vakantiekoekje" op deze bijzondere plek! Een Leidse sleutel bij de Grand Canyon!

Dave en ik zijn echt geemotioneerd door wat we zien en voelen ons nietiger dan ooit tevoren. Lars vindt het ook mooi maar beleefd het natuurlijk wel anders en hij snapt niet dat wij zo onder de indruk zijn van wat stenen😅. Maar ik weet zeker dat hij dit nooit zal vergeten.

De Colorado rivier zien we natuurlijk ook. Eerder deze week in Laughlin, hebben we nog in deze heldere rivier gezwommen. Nu is de kleur van de rivier chocolade bruin. Dit komt door de hevige regen en het duurt minimaal 1 week voordat deze z'n mooie blauwe kleur weer terug heeft.

De schaduwen van de Canyon zelf, vinden we ook heel bijzonder! 

We voelen ons alle drie wel een beetje gek. We hebben geen hoogtevrees maar zijn toch een beetje duizelig. Heel gek... We googlen nog even hoe hoog we zitten maar het is maar 6804 ft dus dat kan het niet zijn.
Ons plan om ook een lekkere wandeling te maken, laten we varen en maken dankbaar gebruik van de shuttlebussen.

Bij het laatste punt, Hermits Rest, kopen we een ijsje, vullen we onze waterflessen en lopen een rondje in de souveniersshop.

We hebben best veel wildlife gezien vandaag: muilezelherten, "normale" eekhoorn, Kaibab eekhoorn, hagendissen, zwarte raven, condor en een blauwe vogel (Stellers jay; geen heggenmus Moos😝).
We zijn dankbaar dat we geen kennis hebben gemaakt met de ratelslangen, schorpioenen of dodenkijke spinnen die hier ook leven🤣.

Een paar maanden geleden, stelde ik aan Dave voor een beetje as van zijn ouders mee te nemen en bij de Grand Canyon uit te strooien.

Symbolisch omdat we dankzij hun deze mooie reis kunnen maken...
Maar ook omdat ze gemist worden door ons drie. Dat vond hij een goed idee.

We lopen een stukje voorbij het winkeltje en zoeken een rustig plekje op met een fantastisch uitzicht. De emoties zittten de hele dag al hoog. Ze zijn vandaag, nog meer dan andere dagen, in onze gedachten. We maken wat foto's als mooie herinnering van dit bijzondere moment op deze bijzondere plek.

We knuffelen elkaar, woorden zijn niet nodig.
Als Dave het as heeft uitgestrooid, lopen de tranen over onze wangen heen en staan we ieder op onze eigen manier, even stil bij dit moment. Na een tijdje loopt Dave even alleen verder, Lars en ik laten hem even.

Dan stelt Lars voor symbolisch een steen mee te nemen van de plek waar we opa en oma achter gelaten hebben. Wat een prachtig mooi idee, dus we zoeken een mooie steen uit.

We nemen hierna de shuttlebus weer terug en rijden met onze eigen auto, in 45 minuten, naar Desert View Point. Onderweg stoppen we ook nog een paar keer en genieten keer op keer door het prachtige uitzicht. Het is écht heel indrukwekkend.

Desert View Point vinden we ook echt een prachtige plek met een (weer ander) wijds uitzicht over de Canyon en de Colorado rivier.

Vlakbij Desert view point, rijden we om 17.30u het park weer uit. Het is stil in de auto. Ieder in zijn eigen gedachten. Wat was dit weer een fantastische dag om te koesteren en nooit meer te vergeten.

We rijden (bewust) een andere route als vanmorgen en wat zijn we blij dat we deze weg (64 richting Cameron) gekozen hebben! We zien nu de bergen die we vanmorgen miste. Wat een fantastische route! Er is bijna niemand op de weg, echt fantastisch.

We rijden daarna de 89 richting Flagstaff. We zien allerlei verkoopkraamtjes langs de weg, heel veel ook met de Nederlandse vlag. We verbazen ons erover. Als we hier morgen weer langsrijden, nemen we ons voor even te stoppen.

We gaan naar het oude centrum van Flagstaff en wandelen wat rond in dit leuke pitoreske centrum. Stiekem hoop ik iemand van de familie Brown (guillty pleassure: Sisterwives op TLC) tegen te komen, maar helaas!

We gaan eten bij Bandoleros 66 en dit is echt een aanrader! Helemaal voor de BBQ liefhebbers! Jeetje wat hebben we gesmuld. We kregen het niet op dus hebben een doggybag gevraagd. Ook Lars heeft gesmuld van zijn vega taco's met spruitjes.

Nu zijn we lekker in ons hotel en gaan lekker even douchen en dan heerlijk dromen! Wat was dit weer een fantastische dag💫